Het doel van het Photovoice trainingsprogramma is om participatieve fotografie te gebruiken als een instrument dat vluchtelingen en asielzoekers in staat stelt om te reflecteren, te delen, te leren en hun ervaringen uit te drukken op een manier die hen mondig maakt en die waardevol is en tot nadenken stemt voor de gastgemeenschap en de samenleving in het algemeen.

De methodologie van dit creatieve fotolaboratorium is een zeer effectief middel om vraagstukken met betrekking tot migratiestromen in vraag te stellen, terwijl het tegelijkertijd alternatieve eerstepersoonsvisies biedt voor de hedendaagse problemen van migratie. Gedurende de zogenaamde "migratiecrisis" zijn fotografie en mediabeelden een krachtig instrument geweest om de publieke perceptie van gebeurtenissen vorm te geven. De beelden beïnvloeden de publieke opinie, het politieke discours en de institutionele oplossingen (of het gebrek daaraan), dus het is belangrijk dat de mensen die het proces ervaren ook bijdragen aan deze beelden in de sociale verbeelding.

Met het oog hierop bevordert dit project de productie en circulatie van beelden die de menselijkheid, de waardigheid, de veerkracht en de vindingrijkheid van de mensen op doorreis respecteren.

In het proces van het leren van nieuwe vaardigheden en het delen van hun verhalen, ontdekken de deelnemers en trainers uiteindelijk nieuwe manieren van kijken, luisteren ze naar elkaar en zijn ze in staat om hun verhalen te vertellen. De workshops hebben de kracht om paradigma's te verschuiven voor alle betrokkenen: vluchtelingen, hun familie en vrienden, trainers en gastgemeenschappen, waardoor rimpelingen ontstaan die zich over de hele wereld verspreiden.

Het programma is erop gericht vluchtelingen de vaardigheden en de mogelijkheid te bieden om hun eigen verhalen over ontheemding te creëren en uit te drukken, in een context waarin hun vertegenwoordiging in de Europese publieke ruimte meestal in handen is van instellingen en de media. Deelname aan de workshops is een zeer empowerende ervaring voor vluchtelingen en het belangrijkste resultaat is de impact op hun leven door het leren, uitdrukken en delen van hun verhalen.

Bovendien worden de alternatieve fotografische documenten door de verspreiding van de tijdens de workshops geproduceerde getuigenissen een katalysator voor verandering en voor wederzijds begrip van de massabewegingen van de bevolking die onze wereld vormgeven.

De verspreiding van het eindresultaat (via online platforms, sociale media, kleine tentoonstellingen, publicaties of het versturen van door de deelnemers geproduceerde ansichtkaarten) en de mogelijkheid om participatieve activiteiten uit te voeren in de openbare ruimte (voor productie of verspreiding) zijn een manier om identiteiten, namen en beelden te geven aan de vluchtelingen die meestal worden afgeschilderd als een onpersoonlijke, naamloze massa in plaats van als individu, en om hun verhalen te delen.

Beelden worden meer dan een boodschap: de fysieke en emotionele reis wordt getransformeerd in een groter verhaal, en wordt een verhaal dat we allemaal delen.