Begin jaren negentig kwam een groepje oudere migranten op initiatief van één van hen bijeen. Ze waren van Marokkaanse, Turkse en Surinaamse afkomst en kenden elkaar van het project Teruggaan én Blijven, waar ze deel uit maakten van de inhoudelijke projectgroep.

Het motief om elkaar, enkele jaren na afloop van Teruggaan én Blijven, weer op te zoeken, was ongerustheid over de toekomstkansen van migrantenjongeren. De ouderen merkten in eigen kring dat er veel frustratie was onder jongeren en vroegen zich af wat hun eigen aandeel daarin was. Ze vonden het hoog tijd om binnen de diverse migrantengemeenschappen een discussie over thema’s als opvoeding, sociale verantwoordelijk en identiteit te starten. Ze kozen voor een gemengde aanpak, dus niet alleen Marokkanen of alleen Surinamers, omdat ze in Teruggaan én Blijven ervaren hadden dat het samen optrekken tot diepgaander discussies en bredere inzichten leidt. Door samen op te trekken kunnen groepen van elkaar leren en laten zien dat ze over bestaande scheidslijnen heen willen stappen. 

Uit de gesprekken met deze groep is het plan voor het project OMWaNA (Oudere Migranten Werken aan een Nieuw Amsterdam) geboren. Een welbewust initiatief van oudere migranten die iets voor de Amsterdamse samenleving en vooral ook iets voor de toekomstkansen van jongeren wilden doen.  

OMWaNA Spreekt!:  en uitkomstenschema van OMWaNA: