Migrantenouders praten graag over opvoeden. Zij zijn op zoek naar manieren om de waarden die ze van huis uit hebben meegekregen te combineren met opvoedingsidealen en praktijken die ze om zich heen zien. Dat is een belangrijke ervaring uit het project Opvoeden is een gesprek. De afgelopen twee jaar hebben honderden ouders en jongeren in de steden Utrecht, Amsterdam en Rotterdam intensief met elkaar gesproken over vragen als:

Door al die gesprekken loopt één rode draad: Er is een enorme behoefte onder migranten om gehoord en gezien te worden als mensen die iets bijdragen aan de samenleving en aan het gesprek over opvoeden en een grote afkeer van de vele hulpverleningstrajecten en opvoedprogramma’s die van bovenaf gelanceerd worden. 

 

Daarmee verwoorden zij een bredere maatschappelijke beweging die ingaat tegen de bureaucratie en de onpersoonlijke structuren van veel instellingen op het gebied van zorg-, hulpverlening en onderwijs. 

 

 

Er zijn vijf korte programma’s ontwikkeld op basis van de verschillende experimenten die in het kader van het project Opvoeden is een gesprek hebben plaatsgevonden. De vijf programma’s zijn:

Kenmerk van deze programma’s is dat zij uitgaan van de eigen ervaringen en de verhalen van ouders en jongeren. 

 

De rol van de professional bij deze programma’s is vooral om ouders en jongeren te ondersteunen bij het ontdekken van wat zij belangrijk vinden. Tijdens de conferentie Ouderbetrokkenheid is een gesprek hebben wij gemerkt dat er veel professionals zijn die op zo’n manier willen werken. Wij hopen dan ook dat (migranten)ouders en professionals in wijken en buurten de handschoen oppakken en samen aan de slag gaan om het gesprek over opvoeden een nieuwe dynamiek en een nieuw perspectief te geven.