Video's

  • Achterlaten & opnieuw beginnen. Vluchtelingen in Nederland, toen en nu

    Achterlaten & opnieuw beginnen. Vluchtelingen in Nederland, toen en nu is geschreven door Elias van der Plicht in opdracht van Ongekend Bijzonder/Stichting BMP. Uitgeverij Prometheus geeft het boek uit.
     
    De actuele vluchtelingencrisis houdt de gemoederen in Nederland sterk bezig. Het lijkt of we met een heel nieuw verschijnsel te maken hebben, maar klopt dat ook? Al vanaf de zestiende eeuw hebben zich talloze vluchtelingengroepen in Nederland gevestigd. Van de Zuidelijke Nederlanders die vanuit het huidige België voor de Spaanse bezetter wegvluchtten, tot de Syriërs vier eeuwen later.
     
    Achterlaten en opnieuw beginnen biedt een bijzondere kijk op  vluchtelingen. De geschiedenis van groepen uitgewekenen en de persoonlijke levensverhalen van vluchtelingen uit het verre verleden en van asielzoekers uit de laatste decennia laten zien hoe het nieuwkomers in Nederland is vergaan. We lezen over vrijdenkers, handelaren en dichters, maar ook over schuinsmarcheerders en oplichters. Allemaal kwamen ze kansen en obstakels tegen en leverden ze ieder op hun eigen manier een bijdrage aan de samenleving van toen en nu. Dit vlot geschreven en rijkgeïllustreerde boek laat ons een kant zien van het vluchtelingenvraagstuk die maar weinig aan bod komt: hoe mensen die alles achter zich moeten laten een nieuw bestaan moeten opbouwen.
     
    Elias van der Plicht baseerde het boek op onderzoek op materiaal dat in verschillende landelijke en plaatselijke archieven, en in de literatuur, over vluchtelingen voorhanden is. Hij voerde het onderzoek uit tussen maart 2014 en begin 2016. Naast persoonlijke levensverhalen uit een ver verleden gebruikt hij een selectie van 20 oral history interviews uit het project Ongekend Bijzonder.
     
    Elias van der Plicht (1983) studeerde geschiedenis, politicologie en Italiaanse taal en cultuur. Als zelfstandig historicus en journalist werkt en werkte hij voor de NOS, Elsevier, Trouw, Het Financieele Dagblad, het Nationaal Archief, Nationaal Monument Kamp Vught, het CBG|Centrum voor Familiegeschiedenis en diverse andere opdrachtgevers in de journalistiek en de erfgoedsector.
  • Symposium Unknown Voices, New Lesssons

    Op vrijdag 23 september 2016 organiseerde stichting BMP het symposium Unknown Voices, New Lesssons in samenwerking met het IISG en de Werkgroep Oral History van het Huizinga Instituut. Locatie was het Trippenhuis op de Kloveniersburgwal in Amsterdam. Doel van Unknown voices, new lessons is de uitkomsten van het project Ongekend Bijzonder bespreken en hieruit lessen voor de toekomst trekken.
     
    In de ochtend was er een plenair programma onder leiding van Selma Leydesdorff, hoogleraar Oral history and Culture aan de Universiteit van Amsterdam. Sprekers waren onder meer Corinne Squire van het Centre for Narrative Research van de East Londen University, Halleh Ghorashi, hoogleraar Diversiteit en integratie aan de Vrije Universiteit,  Leo Lucassen, directeur Onderzoek van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis, mw. Jantje Steenhuis, directeur Stadsarchief Rotterdam en Wayne Modest, Hoofd Research Centre for Material Culture, Leiden.
     
    In de middag zijn er workshops geweest over o.a. toekomstige oral history projecten, hypothesen van Ongekend Bijzonder, beleidsopgaven en meer. Deelnemers werden uitgedaagd hun denkkracht in te zetten aan de hand van concrete vragen. Inleiders uit de ochtend fungeerden als juryleden. Actiepunten uit de workshops werden aan het einde van de dag gepresenteerd.
     
    Meer informatie over de uitkomsten op de symposium pagina.
  • Doe je mee met de tweede Wijkacademie Opvoeden?

    Waarom een wijkacademie?

    Opvoeden is mooi en spannend. Het gaat over
    vragen als:
    • Ken ik mijn kind goed?
    • Waar is het goed in en wat vindt het moeilijk?
    • Wat voor ouder wil ik zijn en lukt dat ook?
    • Hoe ga ik om met wat anderen vinden?
    • Wat wil ik dat mijn kind leert?
    • Hoe zie ik de toekomst van mijn kind?
    Opvoeden gebeurt in de eerste plaats in het gezin, maar ook daarbuiten op school, in de buurt, op de sportvereniging, etc….
    Gek genoeg zijn er maar weinig plaatsen waar ouders met elkaar en met andere opvoeders kunnen praten over alles wat er komt kijken bij het opvoeden.
     
    Veel mensen kennen de uitspraak “Er is een heel dorp voor nodig om een kind op te voeden”, maar in de praktijk doen we het vaak alleen of met zijn tweeën.
    Ouders in Schalkwijk willen met elkaar nadenken over hoe ze van elkaars ervaring en kennis over opvoeden gebruik kunnen maken, (zonder elkaar voor te schrijven hóe dat moet). Ze doen dat in de Wijkacademie Opvoeden die al bijna drie jaar bestaat.
     

    Leren van elkaar

    Deze Wijkacademie is geen gewone academie, maar een groep
    van 15 ouders uit verschillende landen die:
    • met elkaar bespreken welke vragen en onderwerpen zij
    • belangrijk vinden als het om opvoeden gaat
    • verhalen en ervaringen aan elkaar kunnen vertellen
    • activiteiten bedenken die zij willen organiseren om andere
    • ouders, jongeren, scholen en organisaties in de wijk te betrekken.
    Daarbij gaat het om het organiseren van een wijkdiscussie, het maken van filmpjes, het spelen van opvoedtheater, het organiseren van een fototentoonstelling, het uitnodigen van deskundigen en nog veel meer.
     
    Ben jij een vader of moeder ? En wil je jouw ervaringen en vragen rond opvoeden met andere ouders delen?
    Meld je dan aan bij Meetingz! of Haarlem Effect, voor de kerngroep van de tweede Wijkacademie. Deze groep komt eens in de drie weken samen.
     
    Meetingz!: Marloes Komin, telefoon: 06 81957039
    Haarlem Effect: Imi Nijholt, telefoon: 06 437 72430
     
  • Een kind heeft vele moeders en vaders

    Auteur: 
    Margreth Hoek
    Een kind heeft vele moeders en vaders, dit concludeer ik na een groepsgesprek in het kader van de cursus Ontwikkel een Wijkacademie voor professionals. Vier cursisten die een Wijkacademie Opvoeden willen opzetten, beantwoorden de vraag “Wie waren er belangrijk voor jou als kind?” Twee mensen luisterden welke thema’s uit de verhalen naar boven kwamen. Tot mijn verrassing speelde in deze vier verhalen het kerngezin bijna geen rol. 
     

    Diverse hulpmoeders 

    De biologische moeder was om diverse redenen bij drie deelnemers niet de belangrijkste opvoedfiguur; deze rol werd overgenomen door een oudere zus of een vriendin van moeder. De biologische moeder was niet als opvoeder beschikbaar omdat zij bijvoorbeeld een uitputtende baan had en de dagelijkse opvoeding delegeerde aan haar eigen inwonende moeder, man en oudste dochter. Of omdat het kind een nakomertje was in een groot gezin en moeder na zeven kinderen wel klaar was met opvoeden. In dit geval werd die taak overgenomen door een oudere zus. Bij een ander was armoede de reden dat haar moeder samen met een oudere vriendin en haar kinderen een samengesteld gezin vormden. Deze vriendin was een omafiguur die de dagelijkse opvoeding op zich nam terwijl de moeder werkte om geld te verdienen. 
    Onderdompelen in een andere gezinscultuur
    “Ik ben niet opgevoed, maar opgegroeid”, vertelde de vierde deelnemer. Ook zij was een nakomertje maar zij woonde op een boerderij en kreeg veel vrijheid en kon haar eigen gang gaan terwijl haar ouders beiden hard werkten. Het gezin van een oom en tante noemde zij als belangrijk want daar werd gepraat en vragen gesteld. Haar oom en tante woonden in de stad en hadden een uitgaansleven: ze gingen uit bijvoorbeeld naar de bioscoop. Deze gesprekken hadden haar gevormd, vertelde zij. 
    De mythe van het kerngezin
    Met stijgende verbazing luisterde ik naar de verhalen. Waar was het kerngezin dat zo’n grote rol speelt in de literatuur en in mijn eigen omgeving? Zijn deze deelnemers bijzondere mensen? Maakt het zoveel verschil als je tien jaar eerder of later wordt geboren? Uit de verhalen van de twee nakomertjes kwam naar voren dat hun oudere broers en zussen veel strenger waren opgevoed. Ook was er een breuk tussen de naoorlogse generatie die bezig was met de wederopbouw en de hippie generatie die met zelfontplooiing bezig waren. De dagelijkse werkelijkheid van deze cursisten was complex en rijk want ze hadden meerdere moeders en sommige ook meerdere vaders gehad. 
     

    Wat maakt iemand belangrijk?

    Sarah Blaffer Hrdy schreef het boek: Een kind heeft vele moeders. Volgens haar is het unieke aan mensen dat ze de zorg met groepsgenoten gingen delen omdat ze vanwege gewijzigde omstandigheden er niet meer in hun eentje slaagden om genoeg voedsel te vergaren voor zichzelf en hun kind. Dit geldt ook voor de deelnemers: zij hadden meerdere hulpmoeders of vaders en als zij over deze belangrijke personen spraken, begonnen ze te stralen. Dit was een luisteraar opgevallen. Het gesprek maakte haar ervan bewust hoe essentieel het is om belangrijk te kunnen zijn voor iemand. Wat maakt iemand nu belangrijk? De groep kwam tot de volgende beschrijving: er was langere tijd iemand voor het kind geweest met tijd en aandacht en met wie leuke dingen werden ondernomen. De deelnemers hadden allemaal meerdere personen in hun leven gehad die langere tijd met hen hadden meegelopen die belangrijk voor hen was geweest of met wie zij zich nog steeds verbonden voelden. Zo hebben twee deelnemers een levenslange band met een oudere zus of jeugdvriendin.   
     
  • Holendrecht een droomwijk

    Auteur: 
    Margreth Hoek
    It takes a village to raise a child, is een veel aangehaalde uitspraak. Maar hoe ziet zo’n dorp eruit? Deze vraag kregen ouders en jongeren voorgelegd tijdens een bijeenkomst over ouderbetrokkenheid in Holendrecht op 18, 19 en 20 december 2015. In totaal 122 deelnemers deelden hun ervaringen en meningen over opvoeden in Holendrecht. Het programma begon met een voorstelling of interview op het podium over opvoeden en ouderbetrokkenheid en vervolgens spraken de aanwezige ouders, jongeren, buurtbewoners en professionals in tweetallen en met tafelgenoten over opvoeden. Zij wisselden hun ervaringen uit en aan het eind van de bijeenkomsten hebben zij hun ideeën over kinderen goed grootbrengen binnen Holendrecht opgeschreven op papier met daarop ‘huisjes’. Het idee was dat we zo samen zouden bouwen aan de wijk Holendrecht waarin je samen kinderen groot brengt. Deze voorstellen en ideeën zijn verzameld en vervolgens geordend. De ouders en jongeren blijken een veelomvattende visie te hebben op kinderen grootbrengen: ze gaan over opvoeden thuis, op school en in de wijk. De geordende ideeën en opmerkingen bieden zicht op een soort droomwijk.
     

    Opvoeden thuis

     
    Opvoeden begint thuis, vinden veel deelnemers van de bijeenkomsten. Zij hebben daarover veel geschreven. Deelnemers zien dat vaders en moeders het opvoeden al doende leren en dat zij steun kunnen gebruiken van familieleden, buren, school en de wijk. Voor de ouders zijn veel (opvoed)adviezen geformuleerd, waarin een beeld naar voren komt van een ideale opvoeding om kinderen weerbaar te maken. Zo worden ouders uitgenodigd om na te denken over de toekomst van hun kind: waar willen zij hun kind naartoe brengen. Er wordt aandacht gevraagd voor een veilige sfeer thuis en de emotionele ontwikkeling van kinderen. Zicht krijgen op wie je kind is en wat de talenten van jouw kind zijn, wordt benoemd als belangrijk. Ook is er veel aandacht voor het stimuleren van het zelfvertrouwen en de kracht van kinderen. Ouders worden uitgenodigd om samen met hun kinderen activiteiten te ondernemen. 
    Ook de sociale media krijgt aandacht: naast de positieve kanten moeten ouders ook bewust zijn van de gevaren daarvan. Zij krijgen tips en het voorstel is om hierover cursussen te organiseren. Ook wordt gesteld dat er taboes zijn waarover met meer openheid gesproken zou moeten worden zoals huiselijk geweld en seksueel misbruik. 
     

    Ouders, kinderen en school

    School is het tweede domein waarover veel ideeën zijn opgeschreven. Sommige ideeën gaan over wenselijke nieuwe onderwijsvoorzieningen binnen de Bijlmer zoals een universiteit of kunstacademie. School zou een centraal punt in de wijk moeten zijn waar vaders en moeders elkaar kunnen ontmoeten en leren kennen. Diverse creatieve voorstellen worden er gedaan om ouders te betrekken bij het onderwijs aan hun kind. Daarnaast worden adviezen gegeven over de communicatie tussen school en ouders en versterking van de positie van ouders. Ook wordt aandacht gevraagd voor bij – en nascholing van leerkrachten. Tot slot is huiswerkbegeleiding een onderwerp waarbij school een rol zou kunnen spelen.
     

    De wijk als opvoeder

    Opvoeden in de wijk is het derde en wederom een veelomvattend domein. Het ideaal is dat we met elkaars kinderen bemoeien, maar dit is niet vanzelfsprekend in een grootsteedse omgeving. De ideeën laten zien wat er nodig is om dit meer vanzelfsprekend te maken. Dit begint met de houding van burgers: men wil graag vriendelijkheid naar elkaar, betrokken zijn bij elkaar en actief zijn in de wijk. 
    Net als bij school wordt er veel belang gehecht aan ontmoetingsmogelijkheden voor vader, moeders, kinderen en jongeren. Elkaar kennen is een voorwaarde om je met de kinderen van anderen te mogen bemoeien. Sommige ouders zijn niet gediend van ongevraagde betrokkenheid. Ontmoetingen kunnen worden gestimuleerd door de inrichting van de wijk en door het bieden van bepaalde voorzieningen. 
    Daarnaast worden wijkvoorzieningen genoemd voor ouders en kinderen en andere kwetsbare groepen. Voor vaders en moeders worden voorzieningen genoemd waar zij elkaar als ouders kunnen ontmoeten, kennis over opvoeden kunnen opdoen en het moet helder zijn waar zij steun kunnen vinden. 
    Voor kinderen wordt gedacht aan creativiteit, sport en spel, maar ook het bieden van huiswerkbegeleiding. Organisaties worden gevraagd om samen te werken en de overheid moet transparant zijn en initiatieven van burgers faciliteren.
    Deze droomwijk sluit aan bij de ideeën van de al betrokken ouders, grootouders en vrijwilligers die de Wijkacademie Opvoeden Holendrecht willen oprichten. Zij gaan in gesprek, leren van elkaar en gaan allianties aan met scholen en instellingen in de buurt om op een aantrekkelijke manier zelfgekozen opvoedthema’s in de wijk te bespreken. Ouderbetrokkenheid is volgens deze kerngroep een belangrijk onderwerp en krijgt een brede invulling. Opvoeden gebeurt niet alleen thuis, maar ook op school en in de wijk. 
  • Liefdevol Opvoeden Festijn Holendrecht

    Vrijdag 8 juli 2016 van 14.00 tot 17.00 uur
    In en om Buurthuis Holendrecht 
     
     
    Onze kinderen en jongeren liefdevol opvoeden, dat willen we allemaal. Samen leuke activiteiten doen en van elkaar genieten.Trots zijn op je kind en op jezelf als vader en moeder, dat kan tijdens het Liefdevol Opvoeden Festijn Holendrecht. Op het Holendrechtplein kun je je (klein)kind sporten, trommelen, een kunstwerk maken en veel meer. In het buurthuis Holendrecht kun je met andere vaders en moeders praten over wat jij belangrijk vindt: Liefdevol vaderschap, Je kind weerbaar opvoeden, Samen je kind liefdevol opvoeden, Goed voor jezelf zorgen. Voor docenten is de workshop: een gelukkige docent in Holendrecht.
     
     
    Meer informatie: 
    Leila Azzam, 06-43032260 of Sheela Vyas 06-64635648 ,
     
     
     
    Het Liefdevol Opvoeden Festijn is een initiatief van de kerngroep van de Wijkacademie Opvoeden Holendrecht.
     
  • Wijkacademies Opvoeden - Vierde voortgangsbericht verschenen

    “Hoe gewoon is het om op straat het kind van een ander aan te spreken op het gedrag?” “Hoe kun je met een ouder op het schoolplein een gesprek beginnen over opvoeden?” “Hoe kun je ouders steunen waarvan je ziet dat ze het moeilijk hebben?” Zo maar een paar vragen die ouders van de diverse Wijkacademies Opvoeden zichzelf stellen omdat zij een fijn en veilig opvoedklimaat voor hun kind en in de wijk willen stimuleren. Hoe doe je dat en welke hobbels kom je als Wijkacademie tegen, dat is de rode draad van dit vierde voortgangsbericht van het project Wijkacademie Opvoeden en meer.

    U leest onder andere over vaders die als opvoeders binnen het gezin en daarbuiten steeds zichtbaarder zijn. Ook gaan we in op de toenemende maatschappelijke spanningen in Nederland en Europa en de invloed van de polarisatie in de (social) media op (migranten) ouders. Verder vragen de wijkacademies vragen aandacht voor armoede en opvoeden. Wat betekent dit voor ouders en voor de manier waarop zij opvoeden en hoe kunnen we dit belangrijke onderwerp op de politieke en maatschappelijke agenda krijgen?

    De werkwijze van de wijkacademies: verhalen delen, thema’s benoemen en bedenken hoe je die op een creatieve manier binnen de wijk onder aandacht wilt brengen, spreekt aan. Momenteel zijn er 19 wijkacademies die zijn gestart of binnenkort gaan starten. 

Pagina's