Video's

  • Ibrahim Nabizada - LOV-project Utrecht

    2005

    Ibrahim Nabizada LOV project

     

    Portret van Ibrahim Nabizada.
    Het LOV-project in Utrecht had als doel oudere vluchtelingen uit hun isolement te halen door middel van kunstzinnige uitingen. En tevens de samenleving kennis te laten maken met de boeiende en vaak onzichtbare levensverhalen van oudere vluchtelingen.
    Regie: 
    Saskia Adriaens
    Productie: 
    Danzón Productions
    Speelduur: 
    6 minuten
  • Aanbieden Ongekend Bijzonder interviews Stadsarchief Amsterdam

    Auteur: 
    Saskia Moerbeek

    Bij afronden hoort ook overdragen. Dinsdag 26 november overhandigden Frank von Meijenfeldt en Saskia Moerbeek 61 oral History interviews met vluchtelingen uit Amsterdam aan het Stadsarchief Amsterdam. Met transcripties, toestemmingsformulieren en de hele mikmak. Deze interviews werden door 5 veldwerkers van het project Ongekend Bijzonder gehouden tussen 2014 en 2016. Ze zijn toegankelijk gemaakt via DANS KNAW. Eerder doneerden we 61 interviews met Haagse vluchtelingen gehouden door weer andere veldwerkers, aan het Haags Gemeentearchief. Rotterdam en Utrecht volgen binnenkort.
    #oralhistory #levensverhalen

  • Veertig Vrouwen om Nooit te Vergeten

    De reizende tentoonstelling ‘Veertig vrouwen om nooit te vergeten’ over de geschiedenis van de Turkse en Marokkaanse vrouwenbeweging in Nederland, is vanaf 3 december - 20 december te zien bij De Dreef in Utrecht Overvecht.

    Een reizende tentoonstelling met twee video-installaties en textielkunst over de  levensverhalen van vrouwen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de Turkse en Marokkaanse vrouwenbeweging in Nederland. De tentoonstelling is onderdeel van het project ”De geschiedenis van de Turkse en Marokkaanse vrouwenbeweging in 40 verhalen”. 

    De reizende tentoonstelling brengt de geschiedenis van de HTKB (Hollanda Türkiye Kadinlar Birligi, opgericht in 1975) en de MVVN (Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland, opgericht in 1982) tot leven in een verzameling van indrukwekkende videoverhalen.

    Event op vrijdag 13 december van 15.00 tot 17.00 met sprekers en het stemmenspel van vrouwen uit de buurt. Een unieke kans om de verhalen te horen, verbinding te voelen en samen geschiedenis te schrijven.

    Op vrijdag 13 september werd de tentoonstelling geopend bij Emancipatiecentrum Vrouw en Vaart met diverse gastsprekers die vertelden over het belang van het bewaren van deze verhalen voor de Nederlandse geschiedenis. Daarnaast was er een stemmenspel waarin fragmenten van de verhalen van de geïnterviewde vrouwen werden nagespeeld, een weefsessie met kunstenares Rosa Smits, en uiteraard vele mooie en ontroerende reacties op de tentoonstelling. 

     

    Na Amsterdam is de tentoonstelling te zien in de steden Den Haag, Rotterdam, Utrecht en Eindhoven.

     

     

  • Jacinta is ongeneeslijk ziek

    Auteur: 
    Christel Don - © Algemeen Dagblad

    Jacinta Noord en haar familie. © Annabel Oosteweeghel

    ‘We worden steeds hechter, maar moeten ook afscheid nemen’

    In januari 2022 krijgt Jacinta (50) te horen dat haar ziekte ongeneeslijk is en ze niet lang meer te leven heeft. Het zet niet alleen haar leven op zijn kop, maar ook dat van haar partner Marcel en hun dochters Naomi en Abby, ze vertellen erover in weekendmagazine Mezza.

    Het artikel is voor DPG-gebruikers online te lezen: Algemeen Dagblad

  • Doe ik het goed? Komt het goed?

    “Ouderschap is een duik in het diepe en al helemaal als je langdurig ziek bent of wordt. We zouden het hier meer over moeten hebben.”

    7 april is World Health Day. Dit jaar staat het recht op gezondheid centraal. Gezondheid wordt gezien als een individueel recht. Maar als individu zijn we onderdeel van families en gezinnen. Wat gebeurt er als je langdurig ziek bent of wordt en kinderen grootbrengt? De foto-expositie Doe ik het goed? Komt het goed? gemaakt door ouders met een langdurige ziekte geeft hier inzicht in. 

    Ouders willen het beste voor hun kind. Maar wat is nu ‘het beste’? Hoe blijf je jezelf als een ‘goede’ ouder zien als je langdurig of chronisch ziek bent? Hoe ga je om met de frustraties en het verdriet die daarmee gepaard gaan en hoe vind je je eigen weg? En bovenal hoe maak je dit bespreekbaar?

    In Nederland leven zo’n acht miljoen mensen met een chronische ziekte als MS, reuma, diabetes, chronische pijn en kanker. Onder hen zijn veel ouders. Maar over ouderschap en langdurige ziekte wordt weinig gesproken. Binnen gezinnen is het zorgzaam stil, daarbuiten heerst vaak een vermijdende stilte.

    Ouders doorbreken de stilte met de huiskamer-expositie Doe ik het goed? Komt het goed? De foto’s en verhalen die in de expositie te zien zijn, zijn gemaakt tijdens het fotoproject Hierover wil ik wel praten… maar hoe doe je dat? 

    De expositie en de ontwikkelde gesprekskaarten geven een aanzet tot het praten over langdurige ziekte en ouder zijn. Net zoals de deelnemende ouders dat hebben gedaan.

    De huiskamer-expositie is te zien van 5 april tot 7 juni bij Adamas, centrum voor leven met en na kanker, Eugenie Prévinaireweg 61, 2151 BB  Nieuw-Vennep.

    Openingstijden: maandag tot en met donderdag 9.30 -16.30 en de eerste vrijdag van de maand van 9.30-12.30
    De expositie opent op vrijdag 5 april om 11.00.

  • Veertig vrouwen om nooit te vergeten: de Turkse en Marokkaanse vrouwenbeweging

    Foto: Turkse vrouwen bij een staking. Door Bertien van Maanen. Uit de collectie van Atria

     

    Het oral history project waarbij veertig vrouwen worden geïnterviewd die maatschappelijk betrokken waren bij de Turkse en Marokkaanse vrouwenbewegingen vanaf de jaren 70 tot nu loopt t/m december 2024. Wie waren de vrouwen die opkwamen voor hun rechten als migrant én als vrouw? Hoe pakten zij dat aan? En wat waren hun idealen en dromen voor de toekomst? 

     

    Ons onderzoek reikt verder dan het verleden; we richten ons ook op het heden, waar we Turkse en Marokkaanse vrouwen van nu interviewen die actief betrokken zijn bij maatschappelijke initiatieven. Wie zijn de vrouwen van nu en hoe verschilt hun engagement van dat van hun voorgangers? 

     

    Dit oral history project is een eerbetuiging aan de kracht van migrantenvrouwen, een viering van hun voortdurende strijd en een glinsterend venster naar een toekomst waarin gelijkheid en rechtvaardigheid verankerd zijn in het weefsel van onze samenleving. Samen vervlechten we verhalen, verleden en heden, om nooit te vergeten.

     

     

     

    In 1975 besloot een groep Turkse vrouwen zich af te scheiden van de algemene vereniging en op te komen voor hun rechten als Turkse vrouw: de Hollanda Türkiye Kadinlar Birligi (HTKB) werd opgericht. In de jaren 1982 volgde de Marokkaanse Vrouwen Vereniging (MVVN). 

     

     

     

    Samen met vrijwilligers interviewen wij in de komende periode 40 vrouwen over hun betrokkenheid bij vrouweninitiatieven voor Turkse en/of Marokkaanse vrouwen in Amsterdam, Utrecht, Rotterdam, Den Haag en Eindhoven. 

     

    MEER LEZEN OVER HET PROJECT 'DE TURKSE EN MAROKKAANSE VROUWENBEWEGING IN 40 VERHALEN'

     

    Dit project wordt uitgevoerd in nagedachtenis van Özden Yalim (1946 - 2023), voorvechter van Turkse vrouwenrechten en één van de initiatiefnemers van het project. 

Pagina's