Ik ben tot mijn 12e opgevoed door mijn grootouders, omdat mijn ouders als gastarbeiders in Nederland woonden en werkten. Mijn grootouders waren zorgzaam, lief, warm, sociaal en rechtvaardig. Ik bracht meer tijd door met mijn oma dan met mijn opa, omdat mijn opa altijd hard aan het werk was op het platteland. Het leven in Turkije was geweldig. lk genoot van het platteland en de natuur. Wij hadden het niet al te breed, maar toch waren we gelukkig.

 

Het was niet de bedoeling dat mijn broer, zus en ik ook naar Nederland zouden gaan. Mijn ouders zouden namelijk weer terugkeren naar Turkije. Toch hebben mijn ouders ons in de jaren ’70 naar Nederland laten overkomen. Er brak destijds immers onrust uit in Turkije, vanwege de tweede staatsgreep door het leger. lk kwam hier als 12-jarige jongen en ging naar school. Na een tijdje had ik daar geen zin meer in. Ik ging van school af en bracht mijn tijd grotendeels door op straat. Ik deed alles wat god verboden had. Op mijn 19e kwam ik dankzij jongerenwerkers gelukkig weer tot bezinning en ging ik terug naar school. Ik volgde de opleiding Sociaal Cultureel Werk en haalde uiteindelijk mijn diploma daarvoor. Daar was ik heel trots op. Nu ben ik al 20 jaar werkzaam als jongerenwerker in een buurthuis in Rotterdam en probeer ik jongeren op het rechte pad te brengen, net zoals de jongerenwerkers die ik op mijn 19e tegenkwam.

 

Tegenwoordig gaan ouders vaak de mist in als het om opvoeding gaat. Zij zijn veel te soft of veel te streng voor hun kinderen. Ook nemen ze teveel kinderen, waardoor zij de controle verliezen. Dan krijg je dat kinderen gaan roken, drinken en herrie schoppen. Mensen zouden eerst moeten afwegen of zij in staat zijn om een kind op te voeden en te onderhouden, voordat zij ervoor kiezen om ouders te worden. Op die manier zouden heel wat problemen voorkomen kunnen worden.

 

Ik heb mijn kinderen zowel de Turkse als de Nederlandse normen en waarden bijgebracht. Die verschillen sowieso weinig van elkaar. Wat ik mijn kinderen verder altijd op het hart druk, is dat ze niet op jonge leeftijd moeten trouwen, maar eerst ervoor moeten zorgen dat ze diploma’s op zak hebben en een vast inkomen hebben.

 

Vroeger droeg iedereen een steentje bij in het huishouden. Het geld dat mijn broers en ik verdienden met ons werk, moesten wij aan onze vader geven. Zo ging dat vroeger. Iedereen moest meebetalen aan de huur, de boodschappenen en andere uitgaven.

 

In mijn twintiger jaren trouwde ik en kreeg ik een zoon en een dochter. Ik heb mijn kinderen vrijer opgevoed dan ik zelf ben opgevoed. Ik mocht vroeger bijvoorbeeld niet tot 00.00 uur buiten blijven. Mijn kinderen mogen dat nu wel. Ook vraag ik mijn zoon, die inmiddels rij-instructeur is, niet om zijn salaris aan mij af te staan. Hij heeft ervoor gewerkt, dus het is van hem.

 

Ouders waren vroeger anders. je had niets te zeggen en moest gewoon gehoorzamen. Ook waren mannen streng voor hun vrouwen. Vrouwen moesten koken en kinderen baren en mochten niet naar buiten. Tegenwoordig luisteren vrouwen niet naar hun mannen, zij gaan gewoon naar buiten. En gelijk hebben ze. Ik vind dat mannen niet het recht hebben om hun vrouwen thuis op te sluiten.