Een community project van stichting BMP en Framer Framed

Van wie is de Molenwijk?

Wat is de geschiedenis van de wijk?

Wat zijn de verhalen van de mensen die er wonen?

Welke thema’s zijn belangrijk?

Welke kunstvormen passen in deze wijk?

Vanaf september 2020 gaat in de Amsterdam Noord het community project De Molenwijk door elkaar van start. Dit project, dat twee jaar duurt, wordt gedragen door een kerngroep van (jonge) vrouwen. Een deel woont al lang in deze wijk, een ander deel is er recent komen wonen.

Op verzoek van de gemeente Haarlem en het ministerie van BZK voert BMP een actieonderzoek uit naar de succes factoren van project Lelie en de betrokkenheid van bewoners in de Haarlemse wijk Transvaal.

Doel van het onderzoek is na te gaan welke factoren uit het project Lelie 1.0, dat zich richtte op het tegengaan van ondermijning, succesvol waren en op welke wijze bewoners actief betrokken worden bij verbetering van de wijk in het kader van project Lelie 2.0

Aim of the project Specially Unknown is to promote the participation of refugees (TCN’s) in cultural life and society through the dissemination of the results of the Dutch oral history project Ongekend Bijzonder by implementing its innovative methods (life stories, co-creation & cultural productions) in collaboration with partners in 4 EU cities (Antwerp, Paris, Bochum, Turin) as well as to investigate in 9 Member States (NL, BE, FR, DE, IT, GR, HU, PT and SE) how cultural participation can be used as an instrument for the integration of refugees in society overall.

Activities:
Trained 16 to 32 bilingual fieldworkers (m/f) collect 40 life stories of refugees from selected communities in each city.160 interviews will be transcribed, translated into English and made accessible in collaboration with archives.
Refugee communities organize in co-creation with cultural institutions, artistic presentations based on the interviews.
A Delphi panel study in 9 Member States on cultural participation of refugees (experiences and expectations) in order to develop further policies.
A European conference in Amsterdam to evaluate and disseminate the results and develop policy advice on the integration and participation of TCN’s in social activities and cultural life within the EU.
Ca. 250 TCN (m/f, age 10-70) and 45 organisations will be directly involved. A general public of ca. 40.000 people will be reached. The project contributes to the capacity building of the fieldworkers; new working relationships between TCN’s and cultural institutions; empowerment of refugee communities and active contribution to the diversification of heritage collections. The results will be of use to other heritage institutes and governments. The interviews will teach us about the experiences of refugees with integration. Outputs: 160 interviews (in European research database), 4 to 8 artistic productions, policy advice on social and cultural participation in EU Member states and educational material.

The project has its own website: speciallyunknown.eu

In Nederland hebben zo’n 8 miljoen mensen een chronische ziekte. Dat betekent automatisch dat er ook veel ouders zijn die langdurig ziek zijn. Maar wonderlijk genoeg hoor je vrijwel nooit wat dit ziek zijn betekent voor hun rol als ouder. Ook voor kinderen die opgroeien in een gezin met een chronisch zieke ouder is de impact groot. Voor ouders en kinderen geldt dat het moeilijk is om het gesprek over de gevolgen van de ziekte te starten. Ouders worstelen met vragen als: wat vertel ik wel en niet aan mijn kinderen en op welke leeftijd doe ik dat? Wanneer belast ik mijn kinderen te veel? Voor jongeren geldt dat ze heimelijk vinden dat de ouder het gesprek moet starten of, ze weten niet precies wat ze kunnen vragen. Binnen deze gezinnen heerst een zorgzame stilte, omdat ouders en kinderen elkaar niet willen belasten. Ook buiten deze gezinnen wordt weinig gesproken, omdat het lastig is uit te leggen waar het over gaat en omdat ouders niet altijd alleen met hun ziekte bezig willen zijn. Dit zou je meer een vermijdende stilte kunnen noemen. Stichting BMP is door ouders en patiëntenorganisaties benaderd met de vraag hoe deze kringen van stilte kunnen worden doorbroken en uit te vinden hoe en aan wie ouders en jongeren hun verhaal over chronische ziekte, ouderschap en opvoeden willen vertellen. De gesprekken hierover hebben geleid tot het project Ronduit ziek dat per 1 februari 2020 in de stad Utrecht van start is gegaan.