Van zandtaartje naar cupcake

Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen deze keer opnieuw geen cupcakes mee te nemen, zo teleurgesteld als de kermgroep reageerde vorige bijeenkomst. De cupcakes zijn blijkbaar een vast onderdeel van de bijeenkomsten van de Wijkacademie Opvoeden geworden.

Ik hoef ook niet met fopsnor over de markt en Marco van slagerij Krijnen is enthousiast me weer te zien. Ik kom erachter dat de dochter van een van de moeders uit de kerngroep al maanden in de leer is bij de patisserie afdeling van de slagerij.

De meeste cupcakes die we aten tijdens de bijeenkomsten zijn wellicht van haar hand geweest. “Van zandtaartje naar mooi en professioneel vervaardigde cupcake, dat is ook een mooi moment in de opvoeding”, zegt ze.

De wijkacademie is in de fase waarin de bijeenkomsten worden opgedeeld in werk en inspiratie sessies. Het fotografie team komt al eerder bij elkaar voor overleg en terwijl we de door mij meegebrachte salades en humus nuttigen sparren we verder over manier om het thema ‘opvoeden’ aan het jaar van de Dappermarkt te verbinden. Eerder spraken we over opvoeden en ondernemerschap: Wat in de opvoeding maakt dat je neigt naar zelfstandig ondernemerschap?! Of: Hoe kan je via opvoeden ondernemerschap stimuleren?! En op welke manier kunnen we het thema opvoeden ook op een ludieke manier aan de markt verbinden: Achter een kraam staan en opvoeden in de uitverkoop gooien?

Nudgen

Uiteindelijk gaat onze sparsessie richting ‘Opvoeden in de openbare ruimte’. Als ondernemer ben je continu aan het opvoeden: je eigen kinderen wellicht, maar ook je klanten, je personeel en ook eigenlijk ‘de maatschappij’: laat je je klanten zelf plastic tasjes meenemen? Verkoop je biologische producten? Leg je fruit op ooghoogte neer, kies je er a.h.w voor om stiekem een beetje te manipuleren (ofwel: ‘nudgen’).

Opvoeden in de openbare ruimte is eigenlijk waar de Pedagogische Civil Society over gaat en valt ook goed te verbinden aan ondernemerschap. We hebben iets te pakken en er klinkt wordt een vreugdegilletje. We leggen een mooi overzicht van alle winkels van de Dappermarkt op tafel en kiezen de spannendste winkels uit die we willen betrekken. We houden hierbij rekening met een goede balans tussen de waren die verkocht worden en kijken naar de achtergrond van de verschillende ondernemers. De uiteindelijke expositie, die verder nog handen en voeten moet krijgen, wordt niet het eindproduct zelf. De expositie is een middel om het thema op de kaart te zetten. Een middel om mensen het gesprek over opvoeden met elkaar te laten aangaan. Over opvoeden in de openbare ruimte.

Tijd voor opvoeden

Klokslag zeven uur betreden ook de andere opvoeders uit de kerngroep van de Wijkacademie het Karel Appelhuis en onder het genot van een kopje thee en een cupcake bespreken we de thema’s die ons zijn opgevallen de afgelopen weken. Een van de moeders zwaait verontwaardigd met een artikel in de lucht: “hier lees ik een bericht over het gegeven dat kinderen en ouders meer actief zouden moeten zijn: dat zou te weinig gebeuren in Amsterdam Oost. Maar wat hier staat is dat het een aanbod is voor het oefenen van sporttechnieken om vervolgens je kind op een clubje te ‘doen’. Het gaat er dus niet om dat ouders meer met hun kinderen gaan ondernemen maar wegzetten op een clubje!”. “Tijd voor opvoeden” klinkt er in koor, een van de thema’s die de kerngroep als focus heeft gekozen voor de komende maanden.

Doorslaan en onderwijs op de agenda!

Een vader vertelt hoe hij vaker ziet dat ouders een beetje doorslaan als het gaat om sporten. “Helemaal niet sporten is natuurlijk ook niet goed maar bij mijn dochter zitten jongens in de klas die elke dag naar een ander sportclubje gebracht worden. Het lijkt wel alsof ouders niet weten hoe ze zelf met hun kinderen moeten omgaan. Of misschien niet willen. Geen tijd voor hebben”. “Het lijkt wel alsof doorslaan iets is van de laatste jaren. Ik kan me niet voorstellen dat onze ouders echt doorsloegen. Vandaag de dag lijken opvoeders in van alles door te slaan: sport, gezond eten, de taalontwikkeling van je kind. Heb jij het wel goed genoeg gedaan als ouder? Heb je wel het meest geweldige kind ooit ter wereld gebracht?!”. We vragen ons af in hoeverre doorslaan in de opvoeding inderdaad een ‘twintigste eeuw fenomeen’ is en  bespreken hoe we dit thema vanuit de Wijkacademie serieuzer onder de loep zouden kunnen nemen. Ook wordt besloten dat het thema Onderwijs duidelijker op de agenda zou moeten staan vanuit de Wijkacademie. ‘Opvoeden in spannende tijden’ als deelproject welke nog nader ontwikkeld moet worden zal hierbij aansluiten de komende maanden.

Hangplek Holland

De kerngroepleden hebben niet stil gezeten de afgelopen weken. Een van de vaders vertelt over de door hem geregisseerde theatervoorstelling en discussie over vaderschap gericht op verbetering van de positie van mannen en ook bedoeld als ondersteuning en versterking van de ontwikkeling, weerbaarheid van mannen en de communicatie tussen man en vrouw. “Het was een groot succes! De technici hebben ons uiteindelijk de zaal uit moeten duwen omdat er zo’n prachtige discussie tot stand kwam!”.

Een van de moeders vertelt over de boekbespreking ‘hangplek Holland’ van Eva Klooster die ze hield in  de Meevaart. Klooster beschrijft in haar boek de aanpak van jeugdcriminaliteit en opvoedingsvraagstukken en haar persoonlijke ervaringen met diverse (zogenoemde hanggroep) jongeren over een periode van twee jaar in Amsterdam-Oost. Het was een succesvolle avond en naar aanleiding hiervan zal er eind november opnieuw een avond worden georganiseerd!

Ik luister en geniet ervan dat langzaam aan vanuit de kerngroep zelf van alles wordt opgepakt! We denken met z’n allen nog even mee met het door onze vogelaar ingestuurde plan voor een speurtocht door het Flevopark waarbij stilgestaan wordt hoe vogels hun kinderen opvoeden en ik vertel nog wat over de bijeenkomsten die we hebben gehad met de landelijke promotiegroep en het netwerk van academici rondom de Wijkacademie Opvoeden. “Kom maar op met je kennis”, klinkt het vanuit een van de moeders.

Opvoeden en Social Media

Marieke van der Velde komt net nog voor de pauze het Karel Appelhuis binnen. Marieke werkt bij Cybersoek en komt geeft ons vandaag een presentatie over ‘Opvoeden en social media’. Ze vertelt over de organisatie Cybersoek die tot doelstelling heeft dat de hele buurt over de vloer komt om het volgende te bewerkstelligen:

• het verkleinen van de digitale kloof,

• het versterken van arbeidsmarktvaardigheden

• elkaar ontmoeten

• het verkleinen van de digitale kloof,

• het versterken van arbeidsmarktvaardigheden

• elkaar ontmoeten

Voorbeelden hiervan zijn:

• internetcafe voor kinderen

• promoteam

• cyberlab

• open inloop taal

Marieke vraagt ons hoe wij omgaan met Social Media. Onze stagiaire vertelt dat ze met Facebook opstaat in de ochtend. Hier kijken een aantal ouders verschrikt van op maar moeten toch ook zelf bekennen veel op Twitter of Facebook te zitten. Cybersoek is een positieve instelling en wil ook dat de kinderen leren de kansen te benutten die social media en internet bieden. We benoemen de voordelen: kennisdeling, contact verre familie, gezelligheid, leren, humor en laagdrempelig contact. Ook zijn er steeds meer community sites, zoals straat Facebook groepen bijvoorbeeld.

Als nadeel wordt genoemd dat kinderen wel erg verharden, dat internet soms gezien wordt als ‘gratis opvang’ en dat het uiteindelijk ook veel vraagt van kinderen: van zwetende handjes tot RSI armen.

We sluiten af met een thuisopdracht waarbij ons wordt gevraagd om na te denken over manieren om bewuster om te gaan met Social media.

Terwijl ik naar huis fiets betrap ik me erop dat ik zelf even, terwijl ik op het stoplicht sta te wachten, mijn Facebook check. Mij is eigenlijk nooit geleerd om goed om te gaan met social media.